Missing The World Out There

As far as travelling for self-pleasure is concerned, I've only been to few places. Every now and then, we fly to our province in Ilo-ilo but not for vacations. It was like a bad luck for us, cause everytime we'll be there, its because we have to attend a relative's funeral. If I only had enough money, I'll be going back there and this time, I'll make sure it will be for relaxation and vacation.

Every now and then, I also visit Laguna. The place is famous for their private hotspring resorts. Together with my college buddies, we went there to celebrate our friends' birthdays and also an early chrismas party celebration. So far, that's our best christmas party (cause that was just the first one :p) after we graduated from college. Its now proven: Cold December winds + Hot Spring + Apple Flavored Gin + Cool Dudes is a perfect formula for an overnight of fun. :)

Beaches in Batangas are common destination during summer season. For families who want to go out of town in tight budget and almost-near-to-city, Batangas is the place to go. But you might want to search for other shorelines with whiter sand (not like the ones with black sand) and clear sea water.

November of last year (2009), to celebrate my 23rd Birthday, me and my college buddies also went to Bolinao, Pangasinan. Roughly 7 or 8 hours trip by land. Driving was tideous and long, but it was worth the trip. Beaches there do have fine and white sand and clear water. But during low tide, water is only ankle deep so we were not able to enjoy the water that much. Good thing, the resort we stayed in had a swimming pool in it, at least we have something where we can do cannonballs and dive in for fun.



I took this picture while we were in a private Island somewhere in Camarines Norte. Fine sand, clear blue water. One good thing about this place is that it is a private Island owned by a political clan in the said area. Only few people are fortunate enough to enter. No big crowd. No unnecessary noises. And no resorts to stay in, more like a camping set up for this one. My trip there was one of the most memorable.

I've been browsing my stored pictures here in my local PC and saw this one. Made me recall and re-tell my previous trips. How I really hope, that this year will be a more travel-induced one.

Now, I can't wait to pack my stuff in the near future and go somewhere out there as my first out-of-town trip for this year. :)

Fast Tracked

Tulad ng nakagawian late na naman ako nakarating sa opisina. At tulad din ng nakagawian, hindi ko sisisihin ang pagpupuyat at bagal ng kilos ko kung bakit ako na-late. Nahuli ako ng dating dahil sa sikip ng mga kalye ng Maynila, dami ng sasakyan, matinding trapik at dahil sa Biyernes ngayon: Araw ng simba sa Quiapo.

Pero seryusli, nitong mga huling araw ng linggong ito, masyado na talagang nagiging mahimbing ang tulog ko. Hindi dahil sa gatas at lalong hindi dahil sa sleeping pills. Pagod lang talaga ako sa trabaho.

Dati, nung nag-o-OJT pa ako sa isang kumpanya na nasa Delpan, Tondo banda, sinabi ng isang katrabaho ko na mahirap maging empleyado under I.T. May mga panahon daw kase na kahit tapos na ang oras ng trabaho, at nasa bahay ka na pero ang nasa isip mo pa din eh kung bakit hindi mo ma-resolba ang problema na lumalabas sa program mo.

May ilang praning pa nga din na nagsabi na minsan daw, sa sobrang bumabaon na sa isip mo ang trabaho mo, pati sa panaginip mo eh 'yun padin ang makikita mo. At isa ako sa mga praning na nagsabi nun. Siguro minsan, iisipin ko na lang na ang problema ko sa opisina at si Christine Reyes ay iisa, para kung sakaling pumasok man sa panaginip ko, at least seksi at maputing babae ang makikita ko.

Sa totoo lang, tamad ako na empleyado. Kung hindi ako tamad, edi sana hindi ako nale-late sa pagpasok ng opisina. Ewan ko nga kung bakit may nagtyatyaga pang tumanggap sa akin. Dalawa lang naiisip kong dahulan: una, desperado na sila na magkaroon ng karagdagang 'manpower' or pangalawa, gwapo lang talaga ako at gusto nila magkaroon ng pantasya sa opisina. At kung papipiliin ako, mukhang mas matibay na rason 'yung pangalawa.

Ang kinaka-inisan ko lang naman talaga sa sarili ko bilang empleyado eh 'yung momentum. Absent ako sa nung tinuro yan sa physics namen nung high school, pero sabe ng kaklase ko nuon, pwede daw gamitin yan sa normal na pangungusap para magmukhang matalino.

Katrabaho: “Lunch na tayo.”

Ako: Mamaya na ako, sayang momentum eh.

Katrabaho: “Hindi ka pa uuwe?”

Ako: Tapusin ko lang to, sayang momentum eh.

Bibihira lang mangyare, pero pag inatake ako ng sipag sa pagtatrabaho, kahit ako hindi ko mapigilan ang sarili ko. May mga oras na nakakalimutan ko na maglunch, magtoothbrush at uminom ng sangkatutak na tubig para luminis ang internal organs ko dahil lang sa pagtatrabaho.

At siguro, dagdag na din na dahilan ang kawalan ng YM (chat) at Facebook dito sa opisina, nabawasan ang mga distractions para sa akin kaya kahit papaano ay nakakapagpokus na ako ng husto sa trabaho.

At nito ngang mga nakaraang araw, late na ako nakakauwi. One time, umalis ako ng opisina, alas-onse na ng gabi. Pagod at gutom na, kaya dumaan muna ako sa 7-11 sa ibaba ng building namin para lang bumili ng ensaymada at iced tea. Midnight snack na muna. Saka na ang dinner kapag nakarating na sa bahay.

Stressed?

Ako, hindi naman masyado. Dahil sa pagod sa trabaho kaya nagiging mahimbing ang mga tulog ko nitong huling araw, kaya kahit papaano nakakabawi naman ako sa pagod.

Biyernes ngayon. Dapat liliban ako sa pagpasok sa opisina. Nagpaalam na ako sa boss ko at pumayag naman siya. Kaso hindi pa tapos ang problema kahapon kaya napilitan din ako pumasok. Pero okay lang. Dumating ako ng opisina alas nuwebe y medya na ng umaga. Ngayon, pasado alas dose na ng tanghali at wala pa din akong ginagawa kundi mag internet at magsulat (eto ang normal kong pagkatao.) (At hindi pa nga pala ako nagla-lunch).

Kaya lang, kahit papaano sawa at pagod na rin ako na sumakay ng FX, umakyat ng 11^th floor sa pamamagitan ng elevator at makakita ng LCD monitor sa harap ko. Gusto ko talagang lumabas at mag-out-of-town, kung hindi man sa buwan na ito, sana next month. Para lanag makapag 'Unload' ng mga naiiwang stress sa katawan at isip.

Pautang naman para may pang bakasyon ako. O kaya pasabit na lang sa bakasyon mo. :D