Never Too Tired For Kindness

Halos anim na oras din akong nasa meeting kanina.

Pagod na ang tenga ko kakapanig sa sinasabi ng lahat.

Pagod na ang utak ko kakasubok na intindihin ang lahat.

Ang pambawi lang kanina, may libreng meryenda na Pizza at Lasagna. Pasalamat sila paborito ko ang lasagna, kaya't kahit nakatagal pa ako sa nakakapagod na meeting na 'yun.

Pagkatapos ng meeting, nag-email lang ako sa boss ko at nagligpit na ng gamit.

Uwian na.

Sa isang tren ko, nagawa kong makaupo. Nakikinig ng mga lumang kanta mula sa lumang celfone na naka-tune-in ang FM sa lumang radio station.

Pagkalampas sa ilang istasyon, may sumakay na buntis.

Kinalimutan ang pagod ng utak at ng katawan.

Tumayo agad ako at kinalabit si ateng buntis para paupuin siya dun sa upuan ko.

At sa natitirang biyahe, nagtiyaga na lang akong tumayo.

And that's how you become a gentleman - Like a boss!

PS: Habang nakatayo, nakikita ko ang reflection ko sa bintana ng tren. Di ko mapigilang mapangiti. Kase pakiramdam ko, dahil sa good deed na nagawa ko, nadagdagan ang pogi points ko ng over 9000.

Ako na ang gwapong gwapo sa sarili.

No comments: