Just one writing, then I'll go to sleep

Sabi nung isang katrabaho ko kanina, wag naman daw ako masyadong magpa-late ng pasok. Dahil magkakaroon ng "bagong management", mahirap na daw. Baka mag-iba ang pamamalakad kumpara noon sa magiging pamamalakad ngayon.

Kunwari lang naman akong nakikinig at iniintindi ang sinasabi niya, pero sa totoo, nakikinig talaga ako at iniintindi ang sinasabi niya.

Ngayon, pasado alas dose na, dapat nagpapahinga na ako para makapasok ng maaga, pero bago matulog, gusto ko lang muna magsulat ng isang entry.

Kaya..

Simulan na ang kwentuhan.

--

Medyo badtrip lang ako noon kapag pinapalabas sa isang TV Station 'yung Lord of The Rings. Bihira kase ipalabas ang ganung klaseng pelikula sa TV. Tapos, kapag pinalabas pa nila, andaming napuputol na eksena. Puro commercial. Tapos, hahatiin pa sa dalawang part. Bitin ka na nga tapos binitin ka pa.

Buti na lang nga hindi pa nila tinatagalog 'yung Lord of The Rings eh, di tulad nung isang ginagawa nung isa pang TV Station - lahat ng pelikulang pinapalabas tinatagalog. Tanong nga ng kuya ko: "Ganun ba kabobo tingin nila sa mga viewers nila? Hindi kayang maka-intindi ng English?"

Nung nakaraan lang napadaan ako sa isang mall, pumasok ako sa department store para magtingin ng mga coat. 'Yung coat na madalas sinusuot ng mga executive o nung mga big time sa ofis. Gusto ko na kase 'yung pakiramdam kapag may suot na coat, pakiramdam ko boss ako - at mayaman. Pagkatapos tumingin ng coat, dumaan naman ako sa mga bilihan ng DVDs and VCDs. Balak ko lang naman talagang magtingin-tingin ng mga pelikula.

Nakahanap ako ng kumpletong set ng Lord of the Rings 1, 2 and 3. 150 pesos kada part tapos tatlong cd ang laman per part - so bale siyam na CD lahat. So, kahit wala sa plano, napagastos ako ng 450 pesos ng hindi ko inaasahan - impulse buying at its best.

Natapos ko na panoorin lahat ng parts nung movie nung nakaraang linggo lang, 3 hours kada part, 9 hours 'yung buong istorya from part 1 to 3. Isa sa mga best 9 hours ng buhay ko.

Sa buong pelikula, isang linya 'yung na-recall ko at hindi ko nakalimutan kase ni-save ko sa celfone ko. Sabi ni Gandalf ('yung white wizard): "Many that live deserve death. And some that die deserve life." Kaya ko lang naman tinandaan yang linya na yan kase naisip ko maganda siya maging post sa facebook kapag gusto ko magpapansin at wala akong ibang ma-post.

Pinost ko 'yung mismong line ngayon lang, at nagtagumpay naman ako. May nag-like, may isang nakapansin sa akin. Malas nga lang lalaki pa. Tsk!

--

Ngayon naman, gusto ko sana panoorin 'yung animated movie na Up, gusto ko mapanuod ulit 'yung love story nila Carl and Ellie. Sabi nga nila, a better love story than twilight.

No offense twilight fans.

Kailangan talaga 'yung disclaimer na ito kase 'yung isang reader ko na nagtiyayaga at nagko-comment pa eh isang twilight fanatic - Hi Nicole. :D

Kaso, wala pala akong kopya nung Up, kaya naghanap na lang ako ng ibang mapapanood hanggang sa makita ko sa archive ko 'yung You've Got Mail. Matagal tagal ko na ding hindi napapanood ULIT itong pelikula na ito.

Ang You've Got Mail eh isang Chick-Flick, isang klase ng pelikula na romantic na minsan eh may touch of comedy on the side, pampa-lighten lang ng mood at ng storya. Medyo mahilig ako sa mga ganitong klase ng pelikula. Masarap manood ng mga ganitong pelikula kase, hindi ka na masyado mag-iisip. Manonood ka na lang, mag-aabang ng mga memorable lines at kikiligin sa mga memorable scenes. Ayayay!

Nak ng teteng, kaya akong napapagkamalang bakla eh.

Lumabas 'yung pelikula, 1998 pa. Ang internet connection noon eh dial-up. Kaya habang pinapanood ko 'yung pelikula, hindi ko mapigilang mapangisi ng kaunti hapag naririnig ko na 'yung tunog kapag sinusubukan mong kumonek sa internet gamit ang telepono. 'Yung tunog na maingay, na parang sirang 'sirena o wang-wang' ng mga sasakyan. Pero yung tunog na yun eh may kaakibat na excitement habang inaabangan mong maka-connect ka sa internet.

Ang bida eh si Tom Hanks (siya din 'yung bida sa Forrest Gump at sa Cast Away) at ang isa pa eh si Meg Ryan (na bida din sa City of Angels, Sleepless in Seattle at When Harry Met Sally). Hindi naman halata na alam ko 'yung mga pelikula ni Meg Ryan no? Fan kase ako. Pamaypay? Abaniko? Electric?

Kung hindi mo pa napapanood yang mga pelikula na yan, puwes panoorin mo na at ng pareho na tayong mababaw at maging mahilig sa Chick Flicks.

Book store owner by heart si Meg Ryan sa pelikula tapos pinapatakbo niya 'yung pamana sa kanyang book store ng nanay niya. Si Tom Hanks naman eh isang business man na may-ari ng malalaking book stores. Nagkataon naman nagkalapit 'yung pwesto ng book store nilang dalawa so ang nangyari, nalugi 'yung book store ni Meg Ryan kaya sinara niya na ito.

Tapos, pumunta siya dun sa kalabang book store na pag-aari ni Tom Hanks. Naglilibot-libot siya, tapos tumigil siya sa Children's Book Section. Naupo siya dun ng walang ibang ginagawa.

May isang customer na nagtanong dun sa salesman sa loob ng book store tungkol sa isang libro. Hindi makasagot 'yung salesman kase hindi niya kabisado ang mga libro, hindi niya kilala ang author. Tapos sumabat si Meg Ryan, sinabi 'yung buong detalye sa libro, kung sino ang author at kung ilang sequel ng libro ang lumabas, tapos nag-recommend pa siya kung alin sa mga libro ang magandang unang basahin for starters.

--

Dun sa linya sa Lord of The Rings na: "Many that live deserve death. And some that die deserve life."

Tapos dun sa eksena sa bookstore.

Napaisip ako, meron ngang mga tao na mas karapat-dapat para sa isang bagay, pero hindi naibibigay sa kanila. Meron namang mga taong, nabibigyan ng oportunidad, pero sinasayang din nila.

Sabi nga ni Chito Miranda: "Binabasura ng iba ang siyang pinapangarap ko."

May mga batang mahihirap diyan na part time studyante at part time 'mangangalakal' o magbabasura. Pilit nagtatrabaho para makaipon ng pera para kahit papaano eh makabili ng gamit pang eskwela.

May mga batang (at minsan mga teenagers pa) na libo libo ang binabayarang tuition tapos 'yung baon pa, pero nagbubulakbol lang at hindi naman pumapasok. Hindi na nga nag-aaral, nanggugulo pa ng buhay ng iba.

May mga taong nangagarap na magkaroon ng girlfriend, boyfriend, asawa pero hindi makahanap ng isang tao na handang magmahal sa kanila at tanggapin sila sa kung ano sila.

May mga tao din namang sila na 'yung nilalapitan ng pag-ibig tapos pinaglalaruan lang nila.

May mga taong gustong magka-anak, 'yung iba naman, nabubuntis ng di sinasadya tapos nag-pa-pa-abort na lang.

May mga taong gustong maging pulitiko kase alam nilang may maganda silang plano para sa mga kababayan nila. Alam nila na may maitutulong sila na maganda. Pero hindi nila kayang manalo dahil may pera ang kalaban. Ang resulta, ang nagiging pulitiko eh ang mga mayayaman na na ang iba eh wala pang ginagawa kundi magpayaman lang din habang nasa serbisyo.

Minsan talaga maiinis ka na lang sa mundo, sa kapalaran, sa tadhana - sa buhay.

Mapapasigaw ka na lang ng "Life's not fair".

Mapapasigaw ka naman ng "Hindi patas ang buhay" kung trip mo magtagalog.

At mapapasigaw ka naman ng "Layp's not Pair" kung meron kang 'P - F' problem.

Well, kung titingnan mo naman, Life's both fair at not fair at the same time.

Life's not fair, kase nga 'yung gusto ng iba eh napupunta sa iba tapos sasayangin lang naman.

Life's fair din naman, kase wala siyang pinipili. Ang buhay eh unfair sa lahat, walang sini-sino, walang pinipili.

Kapag napagtripan ka niya, wala kang magagawa kundi mainis at magkamot ulo na lang.

Ang mahalaga, sa bawat pang-ti-trip at pang-uungas sayo ng buhay, wag kang bibigay. Wag kang susuko. Wag kang matutunaw sa kawalan at tuluyang mawawala.

Dahil sa mundong ito, kung saan ang Buhay ay "Not Fair" at nang-aasar - ang pikon ang talo.

--

Shemaks! Bakit ang deep ko ngayon?

1 comment:

Nicole said...

Haha! At talaga namang special mention ako! Bwhahaha! Alam mong magrereact ako. Pero maganda naman talaga ang UP! :) Iba ang level ng Twilight at Up for me. Ang laswa naman kung magpakita ng ABS iyong bata db? :P

Ang lalim mo! Pero ok yan, marami akong pwedeng madownload! Haha!